99% ارتو تولویدین بی رنگ / مایع زرد روشن برای رنگ مو

مایع بی رنگ یا زرد روشن O-Toluidine برای رنگ مو

O-Toluidine (CH3C6H4NH2) مایعی بی رنگ تا زرد کم رنگ است.این ماده سمی است که برای چشم، پوست و هنگام بلع یا استنشاق مضر است.اورتو تولویدین می تواند باعث سرطان شود.کارگران ممکن است از قرار گرفتن در معرض O-toluidine آسیب ببینند.سطح مواجهه به دوز، مدت زمان و کار در حال انجام بستگی دارد.

O-Toluidine در بسیاری از صنایع استفاده می شود.از آن در برخی از رنگ های مو، کشنده علف های هرز و آفات، لاستیک و در برخی فرآیندهای آزمایشگاهی استفاده می شود.برخی از نمونه‌هایی از کارگرانی که در معرض خطر قرار گرفتن در معرض O-toluidine هستند عبارتند از:

1. کارگرانی که در معرض رنگ موی خاصی قرار دارند

2. کارگران کارخانه درگیر در تولید لاستیک

3. کارکنانی که در معرض دود سیگار هستند

4. کارگران آزمایشگاهی که بافت ها را رنگ می کنند یا گلوکز را تجزیه و تحلیل می کنند

NIOSH توصیه می کند که کارفرمایان از سلسله مراتب کنترل ها برای جلوگیری از صدمات استفاده کنند.اگر در صنعتی کار می‌کنید که از o-toluidine استفاده می‌کند، لطفاً برچسب‌های شیمیایی و برگه‌های اطلاعات ایمنی همراه را برای اطلاعات خطرات بخوانید تا درباره کنترل قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی در محل کار اطلاعات بیشتری کسب کنید.

توزیع جذب و دفع

O-Toluidine از طریق استنشاق و تماس پوستی جذب می شود.جذب گسترده o-toluidine از دستگاه گوارش مشاهده شد.مسیر اصلی دفع از طریق ادرار است که در آن تا یک سوم ترکیب تجویز شده بدون تغییر بازیابی می شود..

متابولیسم o-toluidine شامل بسیاری از مسیرهای فعال و غیرفعال کننده رقابتی است، از جمله N-استیلاسیون، N-اکسیداسیون و N-hydroxylation، و اکسیداسیون حلقه.4-هیدروکسیلاسیون و N-استیلاسیون تولویدین مسیرهای متابولیک اصلی در موش صحرایی است.متابولیسم اولیه O-toluidine در شبکه آندوپلاسمی انجام می شود.شکل فعال فرضی (بر اساس مقایسه با سایر آمین های معطر)، N-acetoxy-o-toluidine، یک استر واکنشی است که یون های آریل نیترنیوم الکتروفیل را تشکیل می دهد که می تواند به DNA متصل شود.سایر مسیرهای فعال سازی (مسیرهای اکسیداسیون حلقه) برای آمین های آروماتیک شامل واکنش های کاتالیز شده با پراکسیداز است که متابولیت های واکنشی (کینون-ایمین های تشکیل شده از متابولیت های فنلی غیرکونژوگه) را در مثانه تشکیل می دهند.این متابولیت ها می توانند گونه های اکسیژن فعال تولید کنند که منجر به آسیب سلولی اکسیداتیو و تکثیر سلولی جبرانی می شود.حمایت از این مکانیسم از مطالعات آسیب اکسیداتیو DNA ناشی از متابولیت های O-toluidine در سلول های کشت شده انسانی (HL-60)، DNA تیموس گوساله و قطعات DNA از ژن های کلیدی که تصور می شود در سرطان زایی نقش دارند (c-Ha-ras) حاصل می شود. انکوژن و ژن p53 سرکوبگر تومور).همچنین مشاهدات آسیب DNA ناشی از O-toluidine (شکستگی رشته ها) در سلول های مثانه انسان و سلول های مثانه کشت شده از موش ها و موش هایی است که در داخل بدن در معرض o-toluidine قرار گرفته اند.