99% معرف تولویدین همه منظوره برای آفات کش

معرف همه منظوره O-Toluidine برای کشنده آفات

O-Toluidine به عنوان واسطه در سنتز متولاکلر و استوکلر با حجم زیاد، علف کش ها، در ساخت بیش از 90 رنگ و رنگدانه (مانند رنگدانه های آزو، رنگ های اسیدی، رنگ های تری آریل متان، ترکیبات نیلی و گوگرد استفاده می شود. رنگ) و به عنوان واسطه ای برای لاستیک مصنوعی و مواد شیمیایی ولکانیزه کننده لاستیک، داروها، آفت کش ها و سایر مواد شیمیایی.O-Toluidine همچنین در آزمایشگاه بالینی به عنوان یک عنصر در یک معرف برای تجزیه و تحلیل گلوکز و برای رنگ آمیزی بافت استفاده می شود.

قرارگیری در معرض بیماری در محل کار

مواجهه شغلی با O-toluidine می تواند از طریق استنشاق یا تماس با پوست در طول تولید آن، یا در طی تولید رنگدانه ها، رنگ ها و مواد شیمیایی لاستیکی تولید شده از این ماده شیمیایی رخ دهد.پرسنل پزشکی و آزمایشگاه ممکن است هنگام استفاده از O-toluidine برای رنگ آمیزی بافت ها در معرض قرار بگیرند (IARC، 2010).

از نظرسنجی ملی مواجهه شغلی ایالات متحده (1981-1983) تخمین زده شد که 30000 کارگر (شامل تقریباً 15500 زن) به طور بالقوه در معرض o-toluidine قرار گرفتند (NIOSH، 1990).اما هیچ تخمینی از تعداد کارگران در معرض خطر در اتحادیه اروپا گزارش نشده است.

در یک کارخانه شیمیایی در اتحاد جماهیر شوروی سابق که در آن o-toluidine از طریق احیای o-nitrotoluene تولید می شد، کارگران در معرض غلظت O-toluidine در هوا قرار گرفتند که عموماً 2 تا 7 برابر از حداکثر غلظت مجاز بیشتر بود.در مجموع 215 نمونه هوا، بالاترین سطوح مواجهه در طی فرآیندهای تقطیر و استخراج (25-28.6 میلی گرم بر متر مکعب) مشاهده شد.قرار گرفتن در معرض پوست نیز ثبت شد (Khlebnikova و همکاران، 1970).اندازه گیری ها در دهه 1940 در یک کارخانه تولید رنگ در ایالات متحده نشان داد که غلظت ارتو تولویدین کمتر از 0.5 پی پی ام [2 میلی گرم بر متر مکعب] در هوای اتاق کار و در ناحیه تنفس کارگران و کمتر از 0.3-1.7 میلی گرم در لیتر است. در ادرار کارگرانی که در تولید تیو نیل مشغولند (اوت و لانگنر، 1983).قرار گرفتن در معرض ارتو تولویدین همچنین در گیاهانی که در تولید رنگ در ایتالیا نقش دارند (روبینو و همکاران، 1982)، آلمان (استاسیک، 1988)، و ایالات متحده آمریکا (نیوجرسی) رخ می دهد (دلزل و همکاران، 1989). ، اما هیچ داده ای در مورد سطوح قرار گرفتن در معرض ارائه نشده است.

پرسنل پزشکی و آزمایشگاهی نیز به طور بالقوه در معرض o-toluidine قرار دارند، اگرچه غلظت هوا طبق گزارشات پایین است (EPA، 1984؛ Kauppinen و همکاران، 2003).

غلظت O-toluidine در هوای داخلی در گیاهان تولید کننده آنتی اکسیدان های لاستیکی یا محصولات لاستیکی ولکانیزه کننده تا چند صد میکروگرم بر متر مکعب و غلظت o-toluidine در نمونه های ادرار پس از تعویض حدود 100 میکروگرم در لیتر بود (Ward et al., 1991; تیس و همکاران، 1993؛ وارد و همکاران، 1996؛ کورینث و همکاران، 2006).

قرار گرفتن در معرض غیر شغلی

مواجهه غیر شغلی قابل توجهی با o-toluidine ممکن است در نتیجه استفاده از برخی رنگ مو، دود تنباکو یا بی حس کننده موضعی پریلوکائین باشد.در یک مطالعه از ترکیه (Akyüz & Ata, 2008)، o-toluidine در 34 رنگ از 54 رنگ موی آزمایش شده، در سطوح تا 1547 میکروگرم در گرم یافت شد.پریلوکائین، یک بیهوشی پرمصرف، به o-toluidine متابولیزه می شود.در 25 بیمار که بی حسی موضعی دریافت کردند، میانگین مقدار ترکیبات افزایشی O-toluidine به هموگلوبین (Hb) 6 تا 360 برابر افزایش یافت، از 0.54 ± 0.95 نانوگرم در گرم Hb قبل از درمان به 22 ± 13.2 ng / g Hb در 24 ساعت. پس از جراحی (گابر و همکاران، 2007).o-Toluidine در دود اصلی سیگار 9-144 نانوگرم در هر سیگار اندازه گیری شده است (Stabbert et al., 2003) و غلظت در ادرار افراد سیگاری بیشتر از افراد غیر سیگاری است (Riffelmann et al., 1995; Riedel et al. .، 2006).o-Toluidine همچنین در آب های سطحی و پساب های صنعتی (Shackelford & Keith, 1976; Neurath et al., 1977; EPA, 1984; NTP, 2004) در سبزیجاتی مانند کلم پیچ، کرفس و هویج در عطر فرار شناسایی شده است. چای سیاه (Vitzthum et al., 1975; Neurath et al., 1977) و در شیر مادر (DeBruin et al., 1999)، اما سطح آن به طور کلی بسیار پایین است.