آلژینات سدیم محلول در آب قهوه ای روشن برای مواد غذایی MF (C6H7NaO6)X

آلژینات سدیم قهوه ای روشن با MF (C6H7NaO6)X

آلژینات آب را به سرعت جذب می کند، که آن را به عنوان یک افزودنی در محصولات کم آب مانند کمک های لاغری و در ساخت کاغذ و منسوجات مفید می کند.همچنین برای پارچه های ضد آب و نسوز، در صنایع غذایی به عنوان ماده غلیظ کننده نوشیدنی، بستنی، لوازم آرایشی و بهداشتی و به عنوان عامل ژل کننده ژله ها که با کد E401 شناخته می شود، استفاده می شود.[8]آلژینات سدیم با آرد سویا مخلوط می شود تا آنالوگ گوشت درست شود.

آلژینات به عنوان یک ماده در آماده سازی های دارویی مختلف مانند Gaviscon استفاده می شود که در آن با بی کربنات ترکیب می شود تا رفلاکس معده به مری را مهار کند.آلژینات سدیم به عنوان یک ماده اثرگذار در دندانپزشکی، پروتز، ریخته گری و برای ایجاد مواد مثبت برای ریخته گری در مقیاس کوچک استفاده می شود.

آلژینات سدیم در چاپ رنگی راکتیو و به عنوان غلیظ کننده برای رنگهای راکتیو در چاپ روی صفحه منسوجات استفاده می شود.آلژینات ها با این رنگ ها واکنش نشان نمی دهند و بر خلاف قوام دهنده های مبتنی بر نشاسته به راحتی شسته می شوند.همچنین به عنوان ماده ای برای کپسولاسیون میکرو عمل می کند.

آلژینات کلسیم در انواع مختلف محصولات پزشکی از جمله پانسمان زخم های پوستی برای بهبود بهبودی استفاده می شود و ممکن است با درد کمتری نسبت به پانسمان های معمولی برداشته شود.

"آلژینات" اصطلاحی است که معمولاً برای نمک های اسید آلژینیک استفاده می شود، اما می تواند به تمام مشتقات اسید آلژینیک و خود اسید آلژینیک نیز اشاره کند.در برخی از نشریات به جای آلژینات از عبارت "algin" استفاده شده است.آلژینات در دیواره سلولی جلبک های قهوه ای به عنوان نمک های کلسیم، منیزیم و سدیم اسید آلژینیک وجود دارد.هدف از فرآیند استخراج، بدست آوردن آلژینات سدیم خشک، پودری است.نمک های کلسیم و منیزیم در آب حل نمی شوند.نمک سدیم انجام می دهد.منطق پشت استخراج آلژینات از جلبک دریایی این است که تمام نمک های آلژینات را به نمک سدیم تبدیل کرده، آن را در آب حل کرده و با فیلتراسیون بقایای جلبک دریایی را حذف کنید.سپس آلژینات باید از محلول آبی بازیابی شود.محلول بسیار رقیق است و تبخیر آب مقرون به صرفه نیست.دو روش مختلف برای بازیابی آلژینات وجود دارد.

اولین مورد اضافه کردن اسید است که باعث تشکیل اسید آلژینیک می شود.این در آب حل نمی شود و آلژینیک اسید جامد از آب جدا می شود.اسید آلژینیک به صورت یک ژل نرم جدا می شود و مقداری از آب باید از آن خارج شود.پس از انجام این کار، الکل به اسید آلژینیک اضافه می شود و سپس کربنات سدیم که اسید آلژینیک را به آلژینات سدیم تبدیل می کند.آلژینات سدیم در مخلوط الکل و آب حل نمی شود، بنابراین می توان آن را از مخلوط جدا کرد، خشک کرد و تا اندازه ذرات مناسبی که به کاربرد خاص آن بستگی دارد، آسیاب کرد.

راه دوم بازیابی آلژینات سدیم از محلول استخراج اولیه، افزودن نمک کلسیم است.این باعث می شود که آلژینات کلسیم با بافت فیبری تشکیل شود.در آب حل نمی شود و می توان آن را از آن جدا کرد.آلژینات کلسیم جدا شده در آب معلق می شود و برای تبدیل آن به اسید آلژینیک اسید به آن اضافه می شود.این آلژینیک اسید فیبری به راحتی جدا می شود و در مخلوط کن سیاره ای با الکل قرار می گیرد و کربنات سدیم به تدریج به خمیر اضافه می شود تا زمانی که تمام آلژینیک اسید به آلژینات سدیم تبدیل شود.خمیر آلژینات سدیم گاهی اوقات به صورت گلوله‌هایی اکسترود می‌شود که سپس خشک و آسیاب می‌شوند.

به نظر می رسد این فرآیند ساده است، مطمئناً شیمی ساده است: نمک های آلژینات نامحلول موجود در جلبک دریایی را به آلژینات سدیم محلول تبدیل کنید.اسید آلژینیک یا آلژینات کلسیم را از محلول عصاره آلژینات سدیم رسوب می دهد.هر یک از اینها را دوباره به آلژینات سدیم تبدیل کنید، این بار در مخلوطی از الکل و آب، که نمک سدیم در آن حل نمی شود.

مشکلات در دست زدن به موادی است که در فرآیند با آن مواجه می شوند، و برای درک این مشکلات جزئیات کمی بیشتر از فرآیند مورد نیاز است.

برای استخراج آلژینات، جلبک دریایی را تکه تکه می کنند و با محلول داغ قلیایی که معمولاً کربنات سدیم است هم می زنند.در طی یک دوره حدود دو ساعته، آلژینات به صورت آلژینات سدیم حل می شود و دوغاب بسیار غلیظی به دست می آورد.این دوغاب همچنین حاوی بخشی از جلبک دریایی است که حل نمی شود و عمدتاً سلولز است.این باقیمانده نامحلول باید از محلول حذف شود.محلول خیلی غلیظ (ویسکوز) است که فیلتر نمی شود و باید با مقدار بسیار زیادی آب رقیق شود.پس از رقیق شدن، محلول از طریق یک پارچه فیلتر در یک فیلتر پرس وارد می شود.با این حال، تکه های باقی مانده حل نشده بسیار ریز هستند و می توانند به سرعت پارچه فیلتر را مسدود کنند.بنابراین، قبل از شروع فیلتراسیون، یک کمک فیلتر، مانند خاک دیاتومه، باید اضافه شود.این بیشتر ذرات ریز را از سطح پارچه فیلتر دور نگه می دارد و فیلتراسیون را تسهیل می کند.با این حال، کمک فیلتر گران است و می تواند سهم قابل توجهی در هزینه ها داشته باشد.برای کاهش مقدار کمک فیلتر مورد نیاز، برخی از پردازشگرها هنگام رقیق شدن با آب، هوا را به داخل عصاره وارد می‌کنند (عصاره و آب رقیق‌کننده در یک میکسر خطی که هوا به داخل آن وارد می‌شود مخلوط می‌شوند).حباب های ریز هوا خود را به ذرات باقیمانده می چسبانند.عصاره رقیق شده برای چند ساعت باقی می ماند در حالی که هوا به سمت بالا بالا می رود و ذرات باقی مانده را با خود می برد.این مخلوط کف آلود هوا و باقیمانده از بالا برداشته شده و محلول از پایین خارج شده و به فیلتر پمپ می شود.

مرحله بعدی رسوب آلژینات از محلول فیلتر شده به صورت آلژینیک اسید یا آلژینات کلسیم است.